Het Werk van de Heilige Geest

door T. Austin-Sparks

Hoofdstuk 2 - De Persoon en het Werk van de Heilige Geest

Wat de heilige Geest niet is

Eerst willen we opmerken wat de heilige Geest niet is en wat Hij niet doet. Hier moeten we oppassen voor een ernstige fout, namelijk dat we de heilige Geest onpersoonlijk maken en alleen spreken over de werkingen van de heilige Geest. De heilige Geest is niet in de eerste plaats een invloed. Hij kan een invloed uitoefenen, maar Hij is geen invloed. Hij is ook geen "gevoel". We kunnen Hem misschien voelen, maar Hij is niet slechts een "gevoel". De heilige Geest is niet in de eerste plaats een principe, hoewel Hij kan werken op grond van principes. Hij is ook geen "kracht". We maken heel gemakkelijk de fout dat we de werkingen van de heilige Geest te veel benadrukken ten koste van de Persoon.

Wat de heilige Geest wel is

De heilige Geest Zelf is een Persoon, net als de Vader en de Zoon. De Here Jezus heeft nooit over de heilige Geest als "het" gesproken. Hoewel het woord voor geest in het Grieks onzijdig is, spreekt de Here Jezus altijd over "Hij". "En als Hij komt… doch wanneer Hij komt, de Geest der waarheid..." (Joh. 16:8,13). U zult wel vinden dat dit niet zo benadrukt hoeft te worden, omdat de meeste evangelische christenen dit immers zo zien. Maar we kunnen in moeilijkheden komen als we niet uitkijken; als we Zijn eigenschappen meer benadrukken dan de Persoon Zelf. In de Persoon van de heilige Geest hebben we te doen met de Almachtige God. We kunnen om geestelijk inzicht vragen, om bewustheid, licht, wijsheid, kracht, invloed, maar we mogen nooit vergeten dat wat we werkelijk zoeken deze goddelijke Persoon Zelf is, die met de Vader en de Zoon één God is. De heilige Geest is God Zelf, net zoals Jezus God Zelf is.

Als u het boek Handelingen doorleest, ziet u dat de mensen noch in de gemeente, noch daarbuiten met iets abstracts te maken hadden. Het ging om een aanwezige, levende Persoon. Petrus zei tegen Ananias: "Waarom heeft de satan uw hart vervuld om de heilige Geest te bedriegen?" (Hand. 5:3). U kunt een abstractie niet bedriegen. En zo was het overal. Men ontmoette een levende Persoon, God Zelf. Als de apostel spreekt over vreemden die in de gemeente binnenkomen en dan zeggen wat ze er van vinden, zegt hij niet dat ze zeggen dat er een machtige invloed is of dat ze het een geladen atmosfeer vinden. Nee, hij zegt: "Ze zullen belijden, dat God inderdaad in uw midden is!" (l Cor. 14:25). Ze merken dat ze God Zelf daar ontmoeten. Het is heel erg belangrijk dat men niemand anders opmerkt dan God Zelf. Als dat waar is, heeft dat verstrekkende gevolgen. De heilige Geest is geen "het". Hij is een Persoon.

Wat de heilige Geest niet kwam doen

De heilige Geest is niet gekomen om een nieuwe godsdienst te beginnen. We willen met nadruk vaststellen dat het christendom geen nieuwe godsdienst was. Het was niet iets wat vergelijkbaar was met andere godsdiensten. Het duurde zelfs geruime tijd voordat sommige van de leidende apostelen de gevolgen van hun nieuwe positie beseften. Ze kwamen niet meteen tot de conclusie dat hun Joodse godsdienst als zodanig voorbij was, en dat ze nu overgegaan waren tot de "christelijke" godsdienst. Ze waren zich niet van zo'n onderscheid bewust. Welke gevolgen hun nieuwe positie zou hebben drong niet onmiddellijk tot hun door; ze groeiden daar langzamerhand naar toe. Ze merkten dat ze in de geest een bepaalde richting uitgingen, dat ze langzaam los kwamen van iets, waar ze steeds meer buiten kwamen te staan en dat ze meer en meer betrokken raakten in iets totaal anders, maar wat dit "andere" was, stond hun in het begin niet helder voor ogen.

Denk maar aan Petrus en het huis van Comelius. Voor Petrus was het helemaal niet duidelijk wat God eigenlijk bedoelde met deze nieuwe ontwikkeling. Als Petrus de gedachte had gehad dat het Judaïsme nu voorbij was en dat het Christendom ervoor in de plaats gekomen was, zou er in zijn hart niet zo'n strijd geweest zijn over zijn gaan naar de heidenen. In Jeruzalem waren leidende apostelen en anderen, die er heel lang over gedaan hebben om duidelijkheid over dit punt te krijgen, als het hun ooit duidelijk geworden is. De heilige Geest is niet gekomen om een nieuwe godsdienst te stichten, de "christelijke" godsdienst genaamd. Het is heel belangrijk dat we dit duidelijk zien.

De heilige Geest is niet gekomen om een nieuwe beweging in deze wereld te beginnen. Als dat Zijn doel was geweest, zouden we in het boek Handelingen over allerlei commissies lezen, adviescommissies, werkgroepen, enz. en over een werkplan voor wereldevangelisatie, met alle organisatorische en praktische rompslomp eromheen. Maar het indrukwekkende van dit boek is dat je nergens iets dergelijks aantreft als basis waarop het werk gedaan werd. Er werden geen campagnes gepland. De apostelen stonden zelf vaak verrast; ze moesten dingen doen die nooit in hen opgekomen waren. Ze begrepen zichzelf soms niet meer. Allerlei dingen die ze gepland hadden, vonden nooit plaats of werden aan de kant geschoven. Nee, het was geen nieuwe beweging, het was helemaal geen Beweging (zelfs niet met een hoofdletter) die de heilige Geest kwam inwijden.

Evenmin kwam de heilige Geest om hen van een nieuwe leer te doordringen. Dit moet ons heel duidelijk zijn. Er is geen enkele grond om te beweren dat de apostelen de wereld introkken met "de leer van Jezus". Het verbaast u misschien dat ik dit zeg, en misschien schokt het u zelfs. Nergens kunnen we uit opmaken dat deze mannen eropuit gingen om de leer van Jezus te verbreiden met de woorden: "Wat Confucius ook mag leren, wat Boeddha ook mag zeggen, wat de andere grote godsdienstige leiders ook mogen verkondigen, wij verkondigen de leer van Jezus." Dat was niet hun uitgangspunt, dit was niet de bedoeling van de heilige Geest. Het ging er niet om nieuwe leerstellingen te verbreiden.

De leer die we in het Nieuwe Testament aantreffen werd nodig door wat er gebeurde. Alles gebeurde voordat er een verklaring was; de leer kwam na de gebeurtenis. Het was niet: "Nu, dit is de leer, pas het nu toe in de praktijk en pas alles daarbij aan. Breng alles daarmee in overeenstemming." Dat zou de verkeerde volgorde zijn. Op deze wijze ontstaat er nooit een nieuwtestamentische gemeente, zo komt er nooit een werk van de heilige Geest. Nee, de heilige Geest nam Zelf de dingen in Zijn hand, bracht de gemeente als het ware "in het diepe", en bracht ze op een plaats, die ze nooit hadden kunnen bedenken. Pas daarna stonden gezalfde mannen Gods op om de gelovigen de betekenis van hun ervaringen, van dat wat er met hen gebeurde, uit te leggen. We moeten Gods volgorde aanhouden. Ik wilde wel dat we daar weer naar terug konden gaan, naar die plaats waar de heilige Geest iets doet en wij niet eens begrijpen wat Hij doet of wat Hij bedoelt. Dan nemen we het Woord en lezen: "Dit is het…" (Hand. 2:16). Dit is de verklaring, hier in het Woord van God!

Tenslotte willen we opmerken dat de heilige Geest niet gekomen is om "iets", wat wij gemeente of kerk noemen, op te richten. Het is waar dat de gemeente geboren werd op de Pinksterdag. Maar wat bedoelen we precies met kerk of gemeente? Misschien bedoelen we heel wat anders dan de heilige Geest en hebben we een soort instituut voor ogen. Dat is nooit de bedoeling van de Geest geweest.

Wat de heilige Geest kwam doen

Als de heilige Geest niet gekomen is om alles wat we genoemd hebben, te doen, waar is Hij dan wel voor gekomen?

De heilige Geest is gekomen om de Here Jezus zichtbaar te maken in het leven van mannen en vrouwen. Dat is de gemeente of anders is het de gemeente niet. De leer heeft hiermee te maken, of heeft geen enkele betekenis. Iedere beweging van de Geest is in die richting, of wij hebben het volkomen verkeerd begrepen. Hij kwam om de Here Jezus zichtbaar te maken in het leven van mensen! Daaraan moet alles getoetst worden. Al onze activiteiten en inspanningen en energie en uitgaven, al onze opofferingen en organisaties, onze bewegingen en ons onderricht, alles wat deel is gaan uitmaken van het christendom, moet door één regel getoetst worden: leidt dit tot gelijkvormigheid aan de Here Jezus in het leven van mannen en vrouwen, wordt Hij zichtbaar, zodat de hemel laat zien dat Jezus nog even werkelijk in deze wereld is als in de tijd dat Hij op aarde wandelde? Ja, Hij hoort hier aanwezig te zijn, niet alleen even krachtig als toen, maar nog krachtiger, omdat Hij Zelf heeft gezegd dat Hij beperkt was, totdat de Geest zou komen. Hij moet niet alleen aanwezig zijn in werken zoals die welke Hij toen deed, maar volgens Zijn eigen woorden, in "grotere nog dan deze", die de gelovigen zouden doen, "want Ik ga tot de Vader" (Joh. 14:12; vgl. vers 16-18; 16:7-15; Luc. 12:50).

Zó was het in die eerste dertig jaar. Dit was het wat men overal besefte. Het was de aanwezigheid van Christus, die indruk maakte. "En zij herkenden hen, dat zij met Jezus geweest waren" (Hand. 4:13). Daarom werden de gelovigen "christenen" genoemd, Christus-mensen! Dat is de enige verklaring. Het is Christus! Daarvoor kwam de heilige Geest. En als zulke ervaringen als in het boek Handelingen weer zullen gebeuren, kan dat alleen zo. Niet slechts door een geloof in Jezus Christus, in Zijn godheid, Zijn zondeloosheid, Zijn verzoening, als leerstellingen, maar doordat Hij door de heilige Geest in ons leeft. In die eerste tijd was het alleen dat: door de heilige Geest was Christus aanwezig in de gelovigen, op machtige wijze. Als u het hebt over "vervuld zijn met de Geest", wat bedoelt u dan? Het Nieuwe Testament bedoelt niets anders met deze uitdrukking dan eenvoudig vervuld te zijn met de Here Jezus.

We komen nu dichter bij de betekenis van de heilige Geest, bij de werkelijke betekenis van Pinksteren. Christus wordt als het ware weer teruggebracht in een nieuw, machtig advent; niet uiterlijk deze keer, maar innerlijk. En ik herhaal dat alles in het licht hiervan beoordeeld dient te worden. Ja zeker, als Hij Zijn plaats heeft, de plaats die Hij behoort te hebben, in Zijn volk, gaat er iets gebeuren, even spontaan en machtig als toen. Het heeft alles te maken met de vraag of Jezus verheerlijkt wordt.